خودت را بردار و کمی دورتر از قافله بایست

.
گاهی نباش…
خودت را بردار و کمی دورتر از قافله بایست، وجودت را از همه‌ی آدم‌های اطرافت دریغ کن…
ببین چه کسی نبودنت را حس می‌کند؟!
چه کسی حواسش به حال و احوالاتِ توست؟!
سکوت کن و منتظر بمان و ببین کدام آدمِ با معرفتی برای پیدا کردن تو، پس کوچه‌های تنهایی‌ات را زیر و رو می‌کند؟!
کدامشان نگرانت می‌شود؟!
و اصلا چه کسی، برای نگه داشتنِ تو، به خودش زحمت می‌دهد؟!
اگر نبودی و دیدی آب از آبِ روزمرِگی‌هایشان تکان نخورد، تعجب نکن!
رسمِ آدم ها همین است؛
اگر بودی که هیچ…
اگر نبودی، دیگران هستند!
این تویی که باید عاقل باشی و خودت را برای چنین جماعتِ بی تفاوت و بی عاطفه‌ای، خرج نکنی!
.
نرگس صرافیان طوفان‌